TU11 در تشک تکواندو لتونی

با تبدیل شدن سپتامبر به اکتبر، مسابقات تکواندو G1 در ریگا، قلب کشورهای بالتیک برگزار شد. یک ردیف طولانی از پرچم های کشورهای مختلف روی دیوار وجود داشت که نشان دهنده بین المللی بودن نمایندگی بازیکنان بود. تکواندوکاران این بار با قدرت چهار ورزشکار به راه افتادند. شنبه ها افتادند دستگاه تکثیر آلو, سوری سارالا و جنا پارتانن, Tuikku Holopainen روز یکشنبه

آقای پلام بازی را با الکساندر اوبرهوفر قد بلندتر ایتالیایی در بخش زیر 49 کیلوگرم پسران کادت آغاز کرد. Plum مبارزه خوبی انجام داد، اما ایتالیایی بزرگتر تعادل بد آلو را بدست آورد که به لطف برتری انبوه خود به خوبی درگیر این موقعیت بود و توانست ضربات دوم را به دفعات با فشار دادن نقاط زرهی از طریق ضربه پلام ادامه دهد. حفاظت. نتیجه نهایی 3-17 عمدتاً حکایت از تفاوت سایز بین پسرها دارد، از نظر فنی و تاکتیکی ما بسیار درگیر مسابقه بودیم. با وجود باخت، آلو یک مدال برنز می گیرد.

سوری که در مرحله بعد از حد پایین وزن خود (63-68 کیلوگرم) را شکست، در برابر لیتوانیایی کاملاً بزرگتر، والچیوکاس مانتویدا، به همین سرنوشت دچار شد. سوری به خوبی خود را از "شوک" کوچک ناشی از اختلاف قدرت در ابتدا جمع کرد و شروع به چالش واقعی پسر کرد. پس از دو ست، نتیجه 16 بر 3 برای لیتوانی به پایان رسید. سوری در دور آخر پیروز شد و توانست چند امتیاز خوب بسازد و از آن بهره ببرد. نتیجه نهایی 9-20 عمدتا حکایت از تفاوت اندازه و قدرت در این مسابقه نیز داشت.

سومین رقیب روز، جنا، در وزن منهای 67 کیلوگرم عادی خود به رقابت پرداخت. جنا که هفته قبل بیمار شده بود، کمی از وضعیت خود مطمئن نبود، اما توانست در اولین بازی خود مقابل یانا پیلتسکایا از بلاروس، عملکرد خوبی داشته باشد و با نتیجه 19 بر 7 پیروز شد. در مسابقه دوم، دختر کارلیایی، اکاترینا دربنوا، که در نهایت به سختی نقره این سری را از دست داد، و همچنین مدت ها از حضور خود در فنلاند لذت برد، به مصاف او رفت. مسابقه با کاتیا از نظر موقعیت ها و برداشت کلی برابر بود، اما محافظت عالی کاتجا باعث شد ضربات خوب جنا بدون گل بماند. بر این اساس، محافظت از جنا در سال جاری در جاهایی بد بود، بنابراین امتیازات ظاهراً یک مسابقه به طرز ناآرامی در ستون کاتجا ریخته شد. امتیاز 1-12 باقی مانده روی تخته اهمیت حفاظت و به پایان رساندن را در یک مسابقه کاملاً مساوی نشان می دهد، حتی اگر مربی، تیمو هینو، امتیاز اول را تا حدی به تنهایی از دست داد. الگوی شروع انتخابی این بار آنطور که انتظار می رفت کار نکرد.

با قدرت یک تکواندوکار به یکشنبه رفتیم. توئیکو سفر کرد آیرو سوئورلان بخش کیپاروما در راه نورمیجروی، در پایان پمپ همان سفر، اما با بقیه تیم TU که در بعدازظهر یکشنبه به فنلاند بازگشتند. بر اساس آخرین دیدار در لهستان، از قبل توافق شده بود که آیرو نیز مربی توئیکو باشد، اما به دلیل همپوشانی بازی‌ها، تیمو در نهایت روی نیمکت توئیکو نشست که همان ویتالیا لازوتا، بلاروسی، موفق شد توئیکو را شکست دهد. در لهستان نیز مقابل او صف آرایی کردند. توئیکو نیز مانند دیگر جوانان ما حریفی بزرگتر از او داشت. توئیکو خوب جنگید، اما در دو راند اول نتوانست راهی برای نزدیک شدن به اندازه کافی پیدا کند. بسیاری از موقعیت ها مانند تکرار مسابقه آلو در روز قبل بود. تویکو در ست سوم موفق شد ضربه شماره یک خود را کم کند تا بتواند تکنیک پیگیری را از یک تعادل خوب به اندازه کافی نزدیک کند. این یک ضربه اصلی موفقیت آمیز و یک ضربه زرهی و همچنین تعداد زیادی تلاش با کیفیت انجام داد که فقط با بدشانسی جبران نشدند. با این حال، پس از یک ست سوم خوب، نتیجه نهایی 13-5 برای بلاروس است. با وجود این، مدال برنز به دلیل سری کم همچنان بر گردن توئیکو است.

در مجموع عملکرد باشگاه از نظر کوتس رضایت بخش بود. در آمار، دو مدال برنز و تنها یک برد در مسابقه کم‌کم به نظر می‌رسد، اما چون هیچ یک از بازی‌های باخته در مجموع بد نبودند. عناصر خوب زیادی در بازی باخت جنا وجود داشت و شکست های بخش جوانان پس از یک مبارزه سخت در برابر حریفان به وضوح بزرگتر رقم خورد. مطمئناً، مواد لازم برای چیزهای بسیار بهتری وجود داشت، اما این به هیچ وجه یک فاجعه نبود. سر بالا و از طریق تمرین به سمت مسابقات جدید!

در پایان می خواهم به همکاری خوب باشگاه با نورمیجروی اشاره کنم. جدای از ترتیبات سفر و اقامت تویکو، در همکاری با یکدیگر هم افزایی زیادی وجود داشت. وزن کشی، تمرین، حرکت و ترتیبات غذا با نگرش "باشگاه ما راه خود را می رود" بسیار انعطاف پذیرتر پیش رفت. بنابراین یک تشکر بزرگ نه تنها از سفر خودم (علاوه بر رقبا). کاتری سارالا و سامی کوپیستو)، همچنین برای پمپ Nurmijärvi و Iiro.